چکیده کتاب:
کتاب کاربرد روان شناسی در تدریس به بیان تفاوت های بین درس دادن و تدریس می پردازد. در درس دادن تنها معلم فعالیت می کند ولی در تدریس جریان تعاملی رخ می دهد که در پرتو آن، علاوه بر معلم، فراگیران نیز وادار به فعالیت می شوند. یعنی تدریس مستلزم تحریک فراگیران برای توجه کردن، مشاهده کردن، تداعی کردن، به خاطر آوردن و استدلال کردن است.
در این کتاب غیر از بیان تفاوت درس دادن و تدریس به تفاوت تدریس و تعلیم و تربیت نیز اشاره شده است. تدریس کمک به فراگیران برای یادگیری است، اما تعلیم و تربیت کمک به فراگیران برای ایجاد و بهبود شخصیت آنها است. اگرچه بخش عمده ای از تعلیم و تربیت از طریق تدریس انجام می گیرد، اما تدریس، کل تعلیم و تربیت نیست. بنابراین تفاوتی بین معلم خوب و مربی خوب وجود دارد.
نویسنده کتاب برای آشنایی مخاطبان به این مباحث، فصل های هفده گانه ای را مطرح می کند. در طی این مباحث، ضمن آشنایی آنها با قواعد روان شناختی و لزوم کاربرد آن در جریان های تربیتی، بر دو نکته تاکید می کند: اولا کار عاقلانه ای است که معلمان قواعد روان شناسی را در مورد رفتار فراگیران به کار گیرند و از سوی دیگر غیرعاقلانه است که باورعجولانه ای درمورد متناسب سازی رفتار شاگردان داشته باشند.
ضمنا نویسنده در پایان هرفصل، پرسش هایی را به منظور تمرین هایی در مورد مباحث هر فصل مطرح می کند تا فراگیران هرچه بیشتر با مضامین کتاب آشنا شوند.
