خلاصه ای از کتاب:
کتاب توسعه اقتصادی و گذار: اندیشه، راهبرد و دوام اثر جاستین ایفو لین، ترجمه مشترک دکتر سجاد بهرامی مقدم عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی و آقایان رضا ریحانی کلاچاهی، امید رحیمی، احمد ستارزاده و سرکار خانم سامره فصیحی مقدم دانشجویان دکتری روابط بین الملل گروه علوم سیاسی دانشگاه گیلان توسط انتشارات چاپخش منتشر شد.
جاستین لین، اندیشه‌‌ها و راهبردهای توسعه غالب پس از جنگ جهانی دوم را به دو دسته طبقه‌بندی می‌کند؛ نخست ساختارگرایی که به عنوان اندیشه غالب در دهه‌های 1950 و 1960 میلادی راهبرد رایج را در اغلب کشورهای درحال توسعه تعریف می‌کرد و دوم اندیشه‌هایی که اجماع واشینگتن و راهبرد آن برای گذار کشورهای توسعه‌نیافته به اقتصاد بازار شکل می‌داد. لین توضیح می‌دهد که اقتصادهای موفق آسیایی سیاست‌گذاری ها، راهبردها و به صورت عام، مسیری متفاوت با این دوطبقه‌بندی را در پیش گرفتند، آنها نه از ساختارگرایی تبعیت کردند نه از اجماع واشنگتن، و علت موفقیت آنها نیز در این سیاست‌هاست. جاستین لین با توجه به وجود مصادیق موفق گذار به توسعه صنعتی در آسیا و همچنین وجود نمونه های متعدد شکست در توسعه به نقد ساختارگرایی و اجماع واشنگتن و طرح ساختارگرایی جدید به عنوان رهیافتی برای انتقال جوامع به جامانده به جوامعی صنعتی می‌پردازد، چگونه معدودی از کشورهای آسیایی توانسته‌اند در درازای نیمه دوم قرن بیستم به هم‌طرازی و هم عنانی با کشورهای پیشرفته برسند و چین و ویتنام و هند نیز با عملکرد مطلوب در مسیر رشد اقتصادی قرار گیرند؟ این در حالی است که شمار فراوانی از کشورهای جهان سوم سابق قادر نشده‌اند تا شکاف عقب‌ماندگی صنعتی را پُر کنند که پس از انقلاب در فناوری در انگلیس آغاز شده است. دلالت این کتاب درباره کشورهای در حال توسعه، ضرورت بازبینی در سیاستگذاری‌های توسعه صنعتی متناسب با رهیافت ساختارگرایی جدید یا به عبارتی رهیافت آسیایی می باشد. این کتاب مورد تحسین داگلاس نورث، رابرت فوگل، گری بکر، مایکل اسپنس و جوزوف استیگلیتز قرار گرفته است که همگی این اندیشمندان از برندگان جایزه نوبل هستند.
