چکیده:
در فاصله انقلاب اکتبر تا امضای پیمان عدم تجاوز استالین- هیتلر بسیاری از نویسندگان، چه در آمریکا و چه در اروپا واله و شیدای کمونیسم شدند. این روشنفکران اصلا شبیه نوکیشان معمولی نبودند و در واقع غیرعادی‌ترین کمونیست های جهان به شمار می‌آمدند. آنان صاحب بالاترین استعدادها و توانایی‌ها برای فهم روح زمانه خود بودند و درکشان از امیدها و نومیدی‌های آن دوران از دیگران دقیق‌تر و رقیق‌تر بود. ایمان تند و گاه نامتعارف آنان به کمونیسم شباهتی به احساسات میلیونها انسانی که حکومت شوروی را حامی کارگران می‌دانستند نداشت و جاذیه مارکسیسم را در این می‌دیدند که سفسطه‌های لیبرالیسم را بی‌اعتبار می‌ساخت و این حقیقت تلخ را می‌آموخت که پیشرفت خود به خود به وجود نمی‌آید، صعود و سقوط ذاتی سرمایه‌داری است و بی‌عدالتی‌های اجتماعی صرفاً با گذر زمان رفع نمی‌شود. در این کتاب شش روشنفکر داستان کمونیست شدن و برگشتنشان از آن را بازگو می‌کنند. نقطه اشتراک این نویسندگان با شخصیت‌های بسیار متفاوتشان این است که همگی پس از درگیری‌های عذاب‌آورِ درونی کمونیسم را انتخاب کردند زیرا ایمان خود به دمکراسی را از دست داده و به جایی رسیده بودند که حاضر شدند آزادی‌های بورژوایی را در پای مبارزه با فاشیسم قربانی کنند، اتفاقی که ریشه در سرخوردگی و ناامیدیشان از ارزش‌های غربی داشت.
